ภารกิจอวกาศของ NASA เก็บสต็อกการปล่อยก๊าซคาร์บอน
โครงการนำร่องได้ประเมินการปล่อยและกำจัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในแต่ละประเทศโดยใช้การวัดจากดาวเทียม
ดาวเทียมสำรวจโลกของ NASA ช่วยให้นักวิจัยติดตาม การปล่อยก๊าซ คาร์บอนไดออกไซด์ในกว่า 100 ประเทศทั่วโลก โครงการนำร่องนำเสนอมุมมองใหม่อันทรงพลังเกี่ยวกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยออกมาในประเทศเหล่านี้ และปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยออกมาจากชั้นบรรยากาศโดยป่าไม้และ “แหล่งกักเก็บ” ดูดซับคาร์บอนอื่นๆ ภายในเขตแดนของพวกเขา การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าเครื่องมือเกี่ยวกับอวกาศสามารถสนับสนุนข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับโลกในขณะที่ประเทศต่าง ๆ ทำงานเพื่อบรรลุเป้าหมายด้านสภาพอากาศได้ อย่างไร
การศึกษาระหว่างประเทศซึ่งตีพิมพ์ในEarth System Science Dataและดำเนินการโดยนักวิจัยมากกว่า 60 คน ใช้การวัดที่ทำโดยภารกิจ Orbiting Carbon Observatory-2 (OCO-2) ของ NASA เช่นเดียวกับเครือข่ายการสังเกตการณ์ตามพื้นผิว เพื่อหาปริมาณที่เพิ่มขึ้นและ ความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศลดลงตั้งแต่ปี 2558 ถึง 2563 เมื่อใช้วิธีการวัดนี้ (หรือ “จากบนลงล่าง”) นักวิจัยจึงสามารถอนุมานถึงความสมดุลของปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยออกมาและกำจัดออกได้
แม้ว่าภารกิจ OCO-2 จะไม่ได้ออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อประเมินการปล่อยก๊าซจากแต่ละประเทศ แต่การค้นพบจากกว่า 100 ประเทศมาในเวลาที่เหมาะสม Global Stocktake ครั้งแรกซึ่งเป็นกระบวนการประเมินความคืบหน้าโดยรวมของโลกในการจำกัดภาวะโลกร้อนตามที่ระบุไว้ในข้อตกลงปารีสปี 2558 จะเกิดขึ้นในปี 2566
แอนิเมชันนี้แสดงการปล่อยเชื้อเพลิงฟอสซิลประจำปีโดยกว่า 100 ประเทศตั้งแต่ปี 2015 ถึง 2020 ประเทศที่มีการปล่อยมลพิษสูง รวมถึงสหรัฐอเมริกาและจีน (เห็นเป็นสีแดงเข้มที่นี่) จะปรากฏขึ้นจากหน้านี้ เมื่อเทียบกับประเทศที่มีการปล่อยก๊าซน้อยกว่า เครดิต: สตูดิโอสร้างภาพทางวิทยาศาสตร์ของ NASA
Karen St. Germain ผู้อำนวยการแผนก Earth Science ของ NASA ที่สำนักงานใหญ่ NASA
ในกรุงวอชิงตัน กล่าวว่า “NASA ให้ความสำคัญกับการนำเสนอข้อมูลวิทยาศาสตร์โลกที่จัดการกับความท้าทายด้านสภาพอากาศในโลกแห่งความจริง เช่น ช่วยรัฐบาลทั่วโลกในการวัดผลกระทบของความพยายามในการลดคาร์บอน” “นี่เป็นตัวอย่างหนึ่งของวิธีที่ NASA พัฒนาและปรับปรุงความพยายามในการวัดการปล่อยคาร์บอนในแบบที่ตอบสนองความต้องการของผู้ใช้”
วิธีการวัดคาร์บอนตามกิจกรรมแบบดั้งเดิม (หรือ “จากล่างขึ้นบน”) อาศัยการนับและประมาณปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยออกมาจากทุกภาคส่วนของเศรษฐกิจ เช่น การขนส่งและการเกษตร สินค้าคงคลังคาร์บอนจากล่างขึ้นบนมีความสำคัญต่อการประเมินความคืบหน้าสู่ความพยายามในการลดการปล่อยก๊าซ แต่การรวบรวมต้องใช้ทรัพยากร ความเชี่ยวชาญ และความรู้เกี่ยวกับขอบเขตของกิจกรรมที่เกี่ยวข้องจำนวนมาก
แผนที่นี้แสดงการเปลี่ยนแปลงของปริมาณคาร์บอนที่กักเก็บไว้ในสารอินทรีย์บนบก ซึ่งเรียกว่าการเปลี่ยนแปลงปริมาณคาร์บอนบนบกในปี 2558 ถึง 2563 กิจกรรมต่างๆ เช่น การปรับปรุงการดูแลที่ดินและการตัดไม้ทำลายป่า ซึ่งครอบคลุมในเขตร้อนมากกว่าภูมิภาคอื่นๆ ส่งผลกระทบต่อปริมาณเหล่านี้ การเปลี่ยนแปลง เครดิต: สตูดิโอสร้างภาพทางวิทยาศาสตร์ของ NASA
นี่คือเหตุผลที่การพัฒนาฐานข้อมูลของการปล่อยและการกำจัดด้วยวิธีจากบนลงล่างอาจเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับประเทศที่ขาดทรัพยากรแบบดั้งเดิมสำหรับการพัฒนาสินค้าคงคลัง ผู้เขียนรายงานยืนยัน ในความเป็นจริง การค้นพบของนักวิทยาศาสตร์รวมถึงข้อมูลของประเทศต่างๆ กว่า 50 ประเทศที่ไม่มีรายงานการปล่อยมลพิษอย่างน้อยในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา
การศึกษาให้มุมมองใหม่โดยการติดตามทั้งการปล่อยเชื้อเพลิงฟอสซิลและการเปลี่ยนแปลง “สต็อก” คาร์บอนทั้งหมดในระบบนิเวศ รวมถึงต้นไม้ พุ่มไม้ และดิน ข้อมูลนี้มีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับการติดตามความผันผวนของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสิ่งปกคลุมดิน การปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการตัดไม้ทำลายป่าเพียงอย่างเดียวก่อให้เกิดปริมาณคาร์บอนที่ปล่อยออกมาใน Global South ซึ่งครอบคลุมภูมิภาคละตินอเมริกา เอเชีย แอฟริกา และโอเชียเนีย ในส่วนอื่นๆ ของโลก การค้นพบนี้บ่งชี้ว่าความเข้มข้นของคาร์บอนในชั้นบรรยากาศลดลงบางส่วนผ่านการปรับปรุงการดูแลที่ดินและการปลูกป่า
ผู้เขียนกล่าวว่าวิธีการจากล่างขึ้นบนสำหรับการประเมินการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และการกำจัดออกจากระบบนิเวศเป็นสิ่งจำเป็น อย่างไรก็ตาม วิธีการเหล่านั้นมีความเสี่ยงต่อความไม่แน่นอนเมื่อข้อมูลขาดหายไปหรือผลกระทบสุทธิของกิจกรรมเฉพาะ เช่น การบันทึก ยังไม่เป็นที่รู้จักอย่างสมบูรณ์
Philippe Ciais ผู้เขียนการศึกษาและการวิจัยกล่าวว่า “การประมาณการจากบนลงล่างของเราให้การประมาณการอิสระของการปล่อยและการกำจัดเหล่านี้ ดังนั้นแม้ว่าจะไม่สามารถแทนที่ความเข้าใจกระบวนการโดยละเอียดของวิธีการจากล่างขึ้นบนแบบดั้งเดิมได้ แต่เราสามารถตรวจสอบความสอดคล้องของทั้งสองแนวทางได้” Philippe Ciais ผู้เขียนการศึกษาและการวิจัยกล่าว ผู้อำนวยการของ Laboratoire des Sciences du Climat et de l’Environnement ในฝรั่งเศส
